بزرگنمایی:

مربی سازنده تکواندو میانه گفت: در لیگ برتر تکواندو مبلغ قراردادها خیلی پائین است و یک ملی‌پوش تکواندو با پول قرارداد حتی پراید هم نمی تواند تهیه کند.
حسن فلاحی راد ضمن بیان مطلب فوق  افزود: بعد از بازیهای المپیک 2016 ریو، تکواندو شرایط خوبی نداشت و این وضعیت غیرقابل تحمل به لیگ برتر هم شرایط کرده و ملی پوشی که قهرمان جهان است، بازیهای آسیایی طلا گرفته و در گرندپری ها نیز بهترین نتایج را کسب کرده با 60 میلیون تومان با یک باشگاه قرارداد امضا می کند که پس از کسورات لازم، توان خرید ارزان ترین ماشین داخلی یعنی پراید را هم ندارد. 

وی ادامه داد:سال 85 فرزاد عبداللهی شاگرد من بود و در لیگ 65 میلیون قرارداد امضا کرد. آن زمان با همان پول می شد چند دستگاه خودرو خرید، با گذشت نزدیک به 14 سال مبلغ قراردادها بیشتر نشده که هیچ، کمتر هم شده است. در مقایسه با ملی پوشان والیبال، بیسکتبال و حتی کشتی این مبالغ ناچیز و قابل ذکر نیست. 

این کارشناس تکواندو افزود: متاسفانه روی لیگ نظارت نیست، دلال ها جولان می دهند و درآمد کسب می کنند. چرا تکواندوکاری که 2 میلیون تومان قرارداد امضا کرده، باید 17 میلیون تومان برای دریافت رضایت نامه پرداخت کند؟ چرا کسی در فدراسیون پیگیر تیمی که چند سال قبل منحل شده به تکواندوکار و مربی بدهکاره، نیست؟ نزدیک به 100 سال قبل فوتبالیست در انگلستان اتحادیه ای منسجم با تشکیلات قدرتمندی را تشکیل دادند تا از حقوق آنها دفاع کند و فکر می کنم در ایران و تکواندو نیز به چنین تشکیلاتی در دو بخش مربی و ورزشکار نیاز داریم. 

فلاحی راد با اشاره به مشکلات عدیده لیگ برتر اظهار داشت: پخش مستقیم بازیها از شبکه ای است که کمتر بیننده ای دارد. آن در ساعتی که اغلب مردم منزل نیستند. در زمان پخش هم سکوهای خالی تماشاگران بدجور تو ذوق می زند. در واقع فدراسیون برای جذب مخاطب هیچ برنامه ای ندارد.خانه تکواندو هم در نقطه ای از تهران واقع شده که علاقمندان به تکواندو به سختی رفت و آمد می کنند. روزگاری سالن شهید افراسیابی برای تماشای مبارزات لیگ پر از تماشاگر می شد. در شرایط فعلی برای پرکردن سالن و حضور علاقمندان به تکواندو چه کارهایی صورت گرفته است؟

این مربی سازنده تکواندو افزود:در جایی خواندم یکی از مربیان سرشناس که با دسترنج مربیان دیگر از جمله بنده به جام جهانی رفته بود در توجیه شکست خود گفته که مربی حاضری خوری نیست! گویا آقایان فراموش کرده اند که تا همین سال قبل با استفاده از شاگردان و این مربی و آن مربی موفق به کسب عنوان در لیگ می شدند. اینکه چه کسی در لیگ حاضری خو است را همه خانواده تکواندو می شناسند و نیازی نیست من نامی از آنها ببرم.

وی ادامه داد: برای حضور در جام جهانی که تا روز پرواز نمی دانستند تکواندوکاران کجا هستند و کجا تمرین می کنند. در همین لیگ هم تا در دو ماه گذشته در سفر آموزشی صربستان و روسیه بودند و تیم خود را بدون تمرین به لیگ آوردند که ثمر آن دو تساوی، یک شکست و جا ماندن از کورس قهرمانی است و بعد از حاضری خوری دیگران صحبت می کنند. 

فلاحی راد در پایان گفت: من که خسته شده و فقط به کار آموزشی خود می پردازم. ولی خیلی امیدوارم و دعا می کنم که در المپیک 2020 توکیو تیم ملی تکواندو موفق به کسب مدال شود، چرا که اگر خدای ناکرده این اتفاق نیوفتد باید فاتحه این تکواندو را خواند.