بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار مهر، در حالیکه فریاد مراکز درمانی طرف قرارداد با تامین اجتماعی هر روز در رسانه های کشور و فضای مجازی بلند می شود و زمزمه های مراکز درمانی برای لغو قرارداد با این سازمان شنیده می شود؛ متاسفانه اوضاع ثبات مدیریت در تامین اجتماعی خوب نیست و از سال گذشته که حکم مجدد سرپرستی تامین اجتماعی به نام مرحوم نوربخش صادر شد؛ تا کنون دو سرپرست دیگر به این مسئولیت گمارده شده‌اند.
در این بین بخش درمان سازمان تامین اجتماعی نیز دچار تزلزل شده و درمان غیرمستقیم که باید نبض سیاست گذاری برای فرونشاندن چالش های این حوزه باشد؛ بدون سرپرست به حال خود رها شده است.
بعد از فوت مرحوم نوربخش مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی، محمد خلخالی مدیرکل درمان غیر مستقیم تامین اجتماعی از این اداره کل رفت و بعد از آن تاکنون هنوز مدیری برای این بخش انتخاب نشده است که البته گفته می شود تاخیر در انتخاب مدیر درمان غیر مستقیم، مشخص شدن تکلیف سرپرست و مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی است که باز این هم دلیل محکمی برای این بلاتکلیفی باشد.
شاید در ظاهر، درمان غیر مستقیم بخش کوچکی از خدمات سازمان تامین اجتماعی باشد اما در واقع بیشترین ارتباط جمعیت تحت پوشش این سازمان با این بخش است.
یکی از وظایف اصلی سازمان تامین اجتماعی در قبال بیمه شدگان، ارائه خدمات درمانی است. با توجه به اینکه بیش از نیمی از جمعیت کشور تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند، از همین رو، این سازمان برای پاسخگویی به افراد تحت پوشش، از ظرفیت مراکز درمانی خارج از سازمان برای ارائه خدمات و پاسخگویی به بیمه شدگان استفاده می کند.
درمان غیر مستقیم، یعنی اینکه سازمان تامین اجتماعی با بخش های دولتی و خصوصی، قرارداد همکاری می بندد و بیمه شدگان تامین اجتماعی می توانند در قبال پرداخت فرانشیز، از خدمات درمانی این مراکز استفاده کنند.
 این در حالی است که اغلب بیمه شدگان تامین اجتماعی، امکان دسترسی به مراکز ملکی تامین اجتماعی را ندارند و در نتیجه، مراجعات به این مراکز افزایش می یابد.
اما به دنبال تغییر و تحولاتی که در راس مدیریت سازمان تامین اجتماعی رخ داده است، در حال حاضر این سازمان از داشتن مدیر درمان غیر مستقیم، محروم است. به عبارتی، می توان ادعا کرد که وضعیت نابسامانی در این بخش حاکم شده که در نتیجه آن، بیمه شدگان آسیب می بینند.
 با توجه به اینکه بیش از 40 میلیون ایرانی تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند، می توان عنوان داشت که قریب به اتفاق این جمعیت لاجرم از ظرفیت مراکز درمانی طرف قرارداد تامین اجتماعی استفاده می کنند.