بزرگنمایی:

راحله محمد دانشجوی دکتری مشاوره در گفت و گو با خبرنگار بایگاه خبری اتفاق روز (کبری برازنده) گفت: در این روزها با نزدیک شدن به ماه مهر و آغاز مدارس در بعضی از کودکان ما شاهد رفتارهایی هستیم که می تواند باعث بروز نگرانی برای والدین شده و آنان را با چالش هایی مواجه کند .

وی مشاهده نشانه هایی مانند ترس از جدا ماندن از والدین، اضطراب و نگرانی مفرط هنگام فکر کردن به جدایی از والدین، بی قراری شدید، بی تابی و گریه کردن هنگام جدایی از والدین و همچنین درد های فیزیکی مانند دل درد، سر درد، حالت تهوع و استفراغ ، امتناع از رفتن به مدرسه  و مشکلات مربوط به خواب در کودکان را از جمله مواردی برشمرد که می تواند علایمی از اضطراب جدایی در آنان باشد.

وی در ادامه اظهار داشت:  در دوره هایی از رشد  تقریبا همه کودکان وقتی از مراقبان اصلی خود دور می شوند نوعی از اضطراب را تجربه می کنند و در حقیقت بروز اضطراب جدایی در سال های نو پایی (18 تا 24 ماهگی)  از دیدگاه رشدی امری طبیعی است.

محمد ویژگی اصلی  این اضطراب را که می تواند به اختلال تبدیل شود را  اضطراب غیر واقعی و افراطی از جدایی یا پیش بینی جدایی از نماد های دلبستگی به خصوص والدین عنوان کرد.

این درمانگر کودک و نوجوان گفت: این اختلال  می تواند به چند دلیل مورد توجه درمانگران قرار بگیرد که از آن جمله می توان به مختل شدن زندگی اجتماعی روزمره کودک و والدین اشاره کرد و همچنین  ممکن است پیش درآمدی بر اختلال های متعدد روانی در نوجوانی و بزرگسالی باشد .

وی در ادامه این موضوع ابراز داشت : اضطراب جدایی می تواند یکی از شایع ترین اختلالات دوران کودکی باشد که زود پدیدار می شود.

این درمانگر کودک و نوجوان در خصوص درمان های موجود برای اضطراب جدایی ابراز داشت : ما می توانیم از درمان های چند وجهی مانند درمان شناختی و رفتاری، آموزش خانواده و مداخلات روانی، اجتماعی خانواده استفاده کنیم.

 راحله محمد گفت: همچنین تحقیقات نشان می دهد که بهبود عملکرد اعضای خانواده و افزایش تعاملات مثبت والدین و کودک می تواند در پیشگیری یا کاهش اختلال اضطراب جدایی در کودکان مفید باشد.