چاپ

مطالعات قبلی نشان داده است که دوره‌های طولانی مدت در فضا موجب بروز مشکلات بینایی در فضانوردان می‌شود. و بیش از نیمی از اعضای پایگاه فضایی بین المللی دارای تغییراتی در بینایی هستند.

دانشمندان معتقدند افزایش فشار درون سر در بروز مشکلات بینایی نقش دارد.

بدین منظور محققان از مغز 11 فضانورد قبل و بعد از انجام مأموریت فضایی شأن اسکن مغزی ام‌آرآی گرفتند.

نتایج ام‌آرآی نشان داد مدت زمان بودن فضانوردان در فضا منجر به افزایش حجم ترکیبی از مغز و مایعات مغزی آنها می‌شود. این مایعی است که در داخل و اطراف فضاهای خالی مغز و نخاع جریان می‌یابد.

حجم ترکیب شده همچنان تا یک سال بعد از بازگشت فضانورد به زمین بالا است که بیانگر وجود تغییرات دائمی است.

دکتر «لاری کرامر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه تکزاس، در این باره می‌گوید: «در واقع افزایش ماده سفید مغز مسئول بیشترین افزایش در حجم ترکیبی مغز و مایع نخاعی پس از پرتاب به فضا است.»

اسکن MRI همچنین تغییرات غده هیپوفیز در فضانوردان را نشان داد که نشان می‌دهد در هنگام حضور در فضا فشار زیاد در داخل سر وجود دارد. غده هیپوفیز در پایه جمجمه قرار دارد و عملکرد بسیاری از غدد دیگر بدن را کنترل می‌کند.

به گفته محققان، یکی از دلایل تغییرات مشاهده شده در چشم و مغز، ناشی از حرکت مایع به سمت سر است.

محققان درحال مطالعه شیوه‌های مقابله با تأثیرات در فضا هستند.