چاپ

به گزارش پایگاه خبری اتفاق روز ؛ حمله قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب پمپاژ خون به بدن را قطع می‌کند. اگر فردی که دچار حمله شده سریعا کمک دریافت نکند، این مساله می‌تواند به مرگ وی بیانجامد.

این تحقیق بر روی نزدیک به 60 هزار نفر صورت گرفته که 10 هزار نفر از آنان داروهای متداول کنترل و درمان فشارخون و آنژین (درد در قفسه سینه به دلیل نرسیدن خون کافی به قلب) که حاوی ترکیباتی مانند نیفیدیپین و دی‌هیدروپیریدین است، استفاده می‌کنند و 50 هزارنفر باقی مانده به عنوان کنترل در مطالعه حضور دارند.

نتایج اولیه این مطالعه که با کمک پژوهشگران علوم پزشکی در دو کشور هلند و دانمارک صورت گرفته در کنفرانس انجمن قلب و عروق اروپا مطرح و به بحث گذاشته شده است.

دکتر هانون تن، مدیر این طرح تحقیقاتی از دانشکده پزشکی آمستردام دراین باره گفت: «این یافته‌ها جدید هستند و پیش از آنکه به صورت عملی به اجرا درآیند باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرند و در مطالعات بعدی تکرار شوند.

در این مطالعه داروهای رایج ضدفشارخون و آنژین که حاوی ترکیبات نیفیدیپین، آملودیپین و دی‌هیدروپیریدین بررسی شدند. براساس نتایج فعلی مصرف فعلی دوزهای بالای نیفیدیپین و دی‌هیدروپیریدین (60 میلی گرم در روز و بیشتر) خطر حمله قلبی را از 1.5 تا 2 برابر افزایش می‌هد. با این وجود این رابطه بین مصرف آملودیپین و حمله قلبی مشاهده نشد.

چرا این اتفاق می‌افتد؟

برای یافتن پاسخ مناسب باید به بررسی عملکرد نیفیدیپین و دی‌هیدروپیریدین پرداخت. این ترکیبات شیمیایی می‌توانند کانال‌های کلسیم سلول‌ها را مسدود کرده و فشار خون را کاهش دهند.

هنگامی که این کانال ها مسدود می‌شوند، پتانسیل عمل سلول‌های قلبی کوتاه‌تر می‌شود. در نتیجه این تغییرات می‌تواند در طول زمان آریتمی قلبی (غیرطبیعی بودن ریتم قلب) ایجاد کند و سبب ایجاد حمله قلبی شود.

دکتر هانون تن در آخر این گونه نتیجه‌گیری کرد: «برای داشتن یک چشم‌انداز درست در رابطه با استفاده از داروهای ضدفشارخون و دوز مناسب آن به مطالعات بیشتری نیازمندیم. اگر یافته‌های این مطالعه در دیگر مطالعات نیز تایید شوند لازم است که از داروهای جایگزین برای درمان و کنترل فشارخون استفاده شود.»