چاپ

به نقل از نیواطلس، وی که دانشجوی دکتری دانشکده شیمی و مهندسی شیمی در دانشگاه چالمرز سوئد است معتقد است در آینده با استفاده از این فناوری می‌توان لباس‌هایی تولید کرد که علاوه بر گرم کردن افراد و حفاظت از بدن برای تولید برق هم قابل استفاده خواهند بود.

دارابی در این مورد می‌گوید: موادی که در حال حاضر برای تولید البسه رسانا مورد استفاده قرار می‌گیرند هم کمیاب بوده و هم در برخی موارد سمی هستند، اما مواد مورد استفاده در این تحقیق هم ارگانیک و هم تجدیدپذیر هستند و لذا با استفاده از آنها می‌توان البسه الکترونیک تولید کرد.

وی و همکارانش قبلاً با استفاده از الیاف ابریشمی هم پارچه قادر به تولید برق ساخته بودند، اما معتقدند سلولز ظرفیت بسیار بیشتری برای این کار دارد. این فناوری مبتنی بر استفاده از نخ‌های سلولزی تهیه شده از چوب است که یک جوهر الکترونیکی آغشته به مواد رسانا که از نوعی پلیمر زیستی تهیه شده به آن اضافه می‌شود. این پلیمر PEDOT:PSS نام دارد.

دارابی می‌گوید در صورت افزوده شدن نانوسیم‌های نقره‌ای به این ترکیب میزان رسانایی آن افزایش می‌یابد. نخ تهیه شده بدین شیوه را می‌توان با چرخ خیاطی بر روی انواع پارچه‌ها دوخت و این نخ‌ها در صورت قرار گرفتن در معرض گرمای بدن برق تولید می‌کنند. نخ‌های یادشده اگر در معرض دمای 37 درجه سانتیگراد که دمای بدن است، قرار بگیرند، می‌توانند در حدود 0.2 میکرووات برق تولید کنند.

به گفته سوزان دارابی این نخ سلولزی می‌تواند کاربردهایی در پزشکی نیز داشته باشد و برای کنترل ساده شاخص‌های مختلف مربوط به سلامت به کار گرفته شود. استفاده از این نخ‌ها تولید البسه تجدیدپذیر را نیز تسهیل می‌کند.