به گزارش ایسنا، در این همایش که توسط دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان در تالار سازمان اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس برگزار شد، مرتضی جعفری، استاد دانشگاه آزاد اسلامی شیراز و دبیر علمی همایش در بخشی از سخنان خود گفت: ادبیات از دیرباز یکی از جذاب‌ترین و گسترده‌ترین مباحثی بوده که همواره در لایه‌های مختلف اجتماع تأثیر و نفوذ غیرقابل انکاری داشته است. تا به امروز، با همه پیشرفتی که در زمینه‌های مختلف زندگی به دست آمده و نویسندگان بسیاری با خلق آثار متنوعی پا به عرصه ادبیات داستانی نهاده‌اند، همواره انسان نیازمند خواندن و شنیدن داستان و انواع گوناگون آن بوده است. بر این اساس، در هیچ عصری، انسان بی‌نیاز از داستان نخواهد بود، زیرا که داستان‌ها به‌نوعی تجربه بهتر زیستن را به ما می‌آموزند و در جهان معاصر نیز ما همچنان به داستان و داستان‌خوانی نیازمندیم.
او در ادامه افزود: ادبیات داستانی باتوجه به اهمیت آن در زندگی امروز جامعه و همچنین به دلیل این‌که زیرساختی برای دیگر ساحت‌های هنر همچون: هنر نمایش و سینما به شمار می‌آید، ضرورت دارد تا به شکلی علمی و دقیق‌تر مورد ارزیابی و توجه قرار گیرد. همایش ادبیات داستانی و ترجمه باتوجه به این رویکرد و اهمیت موضوع داستان و ترجمه‌های عالمانه و هنرمندانه آن با دو محور تالیف و ترجمه برگزار شد تا در ضمن آن بار دیگر داشته‌های خود را کنکاش کنیم؛ به بازبینی یافته‌ها بنشینیم و رسالت خود را در این عرصه یادآور شویم و شاید در قیاسی تطبیقی با آثار خلق‌شده در گوشه‌گوشه این جهان به پاسخی از این پرسش‌ها دست پیدا کنیم که ادبیات داستانی ما در دوران معاصر سکاندار چه اهدافی است؟ در 9 دهه‌ای که به طور تقریبی بر ادبیات داستانی ما گذشته است؛ چه دستاوردهای نوینی را به جامعه جهانی عرضه داشته‌ایم؟ تحولات پدیدار شده در این عرصه و در این دوران چه بوده است؟ روند طی شده، سیر صعودی داشته یا نزولی؟ افق‌های روی به آینده ما در عرصه ادبیات داستانی چیست؟ وضعیت ادبیات داستانی ما در دنیای معاصر، در قیاس با ادبیات داستانی جهان چگونه است؟ آیا در این چند دهه توانسته‌ایم با کارنامه ادبیات داستانی خود برگی بر کارنامه جهانی آن بیفزاییم؟ آیا حاصل خلق آثار داستانی به بهبود زندگی‌ها و یا تحقق رویاهایمان انجامیده است؟
جعفری در ادامه اظهار کرد: نگاه نویسندگان معاصر ما به مسائل پیرامون خود، نشان‌دهنده عمق توجه آن‌ها به لایه‌های گوناگون شخصیت انسان و روابط اجتماعی است از این رو بررسی این آثار می‌تواند در یک تقسیم بندی علمی نشان دهنده قدرت آفرینش نویسندگان و بازتاب روابط اجتماعی دوران معاصر در ایران باشد. برای نیل به این مقصود ناگزیر از پرداختن و کنکاش در این آثاریم؛ و بر این امیدیم که نشست‌هایی از این دست بتواند در ذهن دوراندیشان و دوستداران این مرز و بوم، جرقه‌ای باشد بر طرح چشم‌اندازی روشن بر حال و آینده ادبیات داستانی ما.
در ادامه مهدی شیخ موحد، ریاست دانشگاه آزاد اسلامی سپیدان ضمن خوشامد به پژوهشگران و علاقه‌مندان این نشست، ابراز امیدواری کرد که نشست‌هایی از این دست منجر به هدایت نوع بشر به سمت‌وسوی آگاهی شود که سرانجامش خیر و سعادت انسانی را در پیش‌رو داشته باشد.
در ادامه و در نخستین نشست علمی، کوروش کمالی سروستانی، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس درباره «حلقه داستان‌نویسی فارس» سخنرانی کرد و در بخشی از سخنان خود گفت: جریان داستان‌نویسی در فارس جریانی است که تاریخ و سنت را مهم می‌شمارد و ریشه در ادبیات کلاسیک دارد و از سویی دیگر به فرهنگ عامه و اقلیم توجه دارد. شاخه اول این جریان تاریخ‌گرا و شاخه دیگر بومی‌گرا هستند. جریان دیگر، جریانی است که با نوآوری صوری در فرم و زبان، صبغه‌ای مدرنیستی می‌یابد و اکثر نویسندگان این گروه بر این باورند که ادبیات، زبان محور است و شگرد ساخت داستان در درجه اول اهمیت قرار دارد.
مدیر دانش‌نامه فارس در ادامه از نویسندگان مطرح فارس نام برد و آن‌ها را در چهار نسل بررسی کرد. سپس به بررسی ساختاری و ساختارهای اقلیمی برخی از آثار پرداخت و گفت: در برخی از داستان‌ها می‌توان ویژگی‌های اقلیمی را در سه سطح بازیافت.